Makineleşmenin, şehirleşmenin artması insan hayatını kolaylaştırsa, çabuk ve pratik hâle getirse de doğadan uzaklaşmanın beraberinde pek çok fiziksel, ruhsal ve toplumsal sorun ortaya çıkardığı bir gerçek.

Makineleşmenin, şehirleşmenin artması insan hayatını kolaylaştırsa, çabuk ve pratik hâle getirse de doğadan uzaklaşmanın beraberinde pek çok fiziksel, ruhsal ve toplumsal sorun ortaya çıkardığı bir gerçek. Obezite[1], hareketsizlik[2] gibi fiziksel sorunlar, dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu[3], insan dışı canlılara duyulan saygının azalması ve toplumun genelinde yaratıcılığın giderek azalması[4] gibi ruhsal ve toplumsal problemler bu gelişmiş çağın neredeyse bütün iyi yönlerini silip atıyor. Şimdiye dek doğadan kopmaya çabalasak da görülen o ki doğadan kopmak bize pek de iyi gelmedi. Son yıllarda bu sorunlara minimalizm, vegan yaşam, salon sporlarına olan talebin artması, organik besin tüketme arzusu, doğaya kaçış isteği, çocukları doğal alanlarda örgütlü oyunlara yönlendirmek,[5] hatta belki FarmVille benzeri bilgisayar oyunları gibi çözümler aransa da bunların da ne kadar “doğal” olduğu büyük bir tartışma konusu.

*Bu yazının devamını, editörlüğünü Meryem Selva İnce'nin ve Havva Yılmaz'ın üstlendiği Çocuk Edebiyatında Mekan, Doğa ve Şehir adlı eserde bulabilirsiniz.