1902’de doğup 1996’da ölen Kemalettin Tuğcu, özellikle 1980 ve 90’ların çocuklarının çoğunun okuduğu ya da duyduğu meşhur hikâye yazarlarındandır.

1902’de doğup 1996’da ölen Kemalettin Tuğcu, özellikle 1980 ve 90’ların çocuklarının çoğunun okuduğu ya da duyduğu meşhur hikâye yazarlarındandır. Kimisi için kitap sevgisi oluşmasına vesile olsa da ağır bir biçimde “acı ve kayıp” anlatısının olması kimi çocuklarda da travmatik etki oluşturmuştur. Anlatısında mekânı güçlü bir biçimde tasvir eden Tuğcu, mekânın belirleyici, etken konumu olduğunu metinlerinde vurgulayan yazarlardandır. Burada ise Kemalettin Tuğcu serisinin on dokuzuncu kitabı olan Köyde Unutulanlar’daki şehirin temsiliyet ve algısının nasıl sunulduğunu tartışmaya çalışacağım. Burada hikâyelerinde daha çok köy anlatısını tercih eden Tuğcu’da şehrin temsiliyetinin hangi bağlamlarda nasıl konumlandırıldığı görülecektir. Köyde Unutulanlar köyde başlık parasıyla evlendirilen ve ailesini bırakıp/“unutup” İstanbul’a giden kocası tarafından terk edilen Munise’nin oğlu Caner’le beraberle yaşadığı güçlükleri, İstanbul’a göçlerini anlatır. Şehir temsiliyeti İstanbul şehri üzerinden iş ve paranın daha çok elde edildiği mekân olarak sunulmasıyla verilmiştir.

*Bu yazının devamını, editörlüğünü Meryem Selva İnce'nin ve Havva Yılmaz'ın üstlendiği Çocuk Edebiyatında Mekan, Doğa ve Şehir adlı eserde bulabilirsiniz.