Çok fazla kedili kitap var. Ama asıl konu şu: Kediler, hak ettikleri şekilde o kitabın cümlelerinin en özel köşesine yerleştiriliyor mu? Gerçek hayatta tüm kediler, uyumak için en rahat ve özel yerin neresi olduğunu bilir.
Fransız düşünür Hippolyte Taine, “Birçok filozof ve kedi üzerinde çalıştım. Kedilerin bilgeliği sonsuz derecede üstün,” demiş. Sanırım kedinin çocuk edebiyatında çok rastlanan bir kahraman olması bundandır.
Kedi kahramanlı çocuk kitaplarında dikkatimi çeken en önemli özellik, öykünün çoğunlukla kedi kahraman ağzından anlatılıyor olması.
Kedi yakınlarımızda yaşamasına rağmen tam olarak evcilleşmiş bir canlı türü değil. Estetik bir görüntüsü var. Tüyleri okşama hissi verse de tırnakları her an tırmık yiyebileceğiniz ihtimalini de hatırlatır. Kedi bol sürpriz içeren bir varlıktır.
En çok rastlanan karakterin kedi olmasını günlük hayatta çok karşılaşılan ve çocukların sempatiyle yaklaştıkları bir hayvan olmasına bağlıyorum.
Kedinin bazı yetişkinlere bencilce, nankörce gelen tavırlarının aslında onun tabiatının bir gereği olduğunu çocuklar daha kolay anlıyor sanki. Kedibüdü’nün afacanlıkları Garfield’in hımbıllığı kedi sevenleri rahatsız etmiyor.
Çocukluğumu yetişkinlikle değiş tokuş ettiğim dönemeçte, hem çocukken hem değilken okumuştum Burroughs ustanın İçerdeki Kedi kitabını. Birçok şeyin yanı sıra yabani küçük kedi çeşitlerini de öğrenmiştim kitaptan.
Doğrusunu söylemek gerekirse ben, kedileri seven yazarların kitaplarını türü ve konusu ne olursa olsun seviyorum. Onların metinleri diğerlerinkine hiç benzemez.
Evde beslenme izni en çok verilen hayvanlardan biri kedi, biri kuş. Evde beslenmese de her mahallede "mahallenin kedisi" olur, esnaf ve kediseverler ortak beslerler.
Dinozorlar durduk yerde kimsenin aklına gelmezdi de, çocuklar tehlikeli görünümünü ama bir o kadar da sevimliliğini sevdiği için edebiyatımıza girip keyiflerince yayıldılar.
Çocukken çok kitap okuduğumu, okumak için imkânımın olduğunu söyleyemem. Kitapsız ve kedisiz bir evde büyüdüm. Belki de bu yüzden kedileri, kitapları ve kahramanı kedi olan kitapları daha çok sevdim sonrasında.
Eğer efsanenin izinden gidersek kediler Nuh Tufanı’ndan beri bizimle. İnsanlarla bu kadar iç içe, bebeğinden ihtiyarına herkesin yanında duran bu canların kitap sayfaları arasına da sızabilmesi bana hiç şaşırtıcı gelmiyor.