Modern hikâyelerde kediler, sahiplerinin etrafında dolanmak ve mırıldanmak gibi klişe işlevlerde yer almaz. Resimli kitaplarda antropomorfik bir görünüm kazanan kediler insanların çeşitli özelliklerini temsil eder.
Yağmur Yağdıran Kedi, olağanüstü güçlere sahip olmasına rağmen aciz bir varlık olan kedi Alfonso’nun yetişkin şiddetine muhatap olması birebir gerçekleşiyor hissi ile okuruna yansıdığı için çocuğa görelik ilkesini ihlal etmiştir.
İlkel toplumlardan Aydınlanma’ya ve sonrasında kapitalist ekonomik düzenin yayıldığı dönemlere kadar insan-hayvan ilişkisi sahip olma/yönetme/kullanma itkileri çerçevesinde şekillenir.
Kedilerin insanlarla ilişkisi tarih boyunca değişken ve netameli diyebileceğimiz bir rota izlemiştir.
Kapağında dans eden ve sihirbazlık yapan kediler ile müzik yapan fareler gördüğümüz ve “Başrolde Macavity ve Bay Mistofeles!” açıklamasını taşıyan İhtiyar Farenin Kediler Kılavuzu’nun, bir sahneye ve müzikale gönderme yapması boşuna değildir.
Tetiğe basmayan bir avcının ruhundan, avlananları hayata döndüren bir “av köpeği”nin gözünden seslenen şiirlerdir Zahrad şiirini var eden.
Kediler, İslam literatüründe hadis ve fıkıh metinlerinde, edebiyat ve tarih kitaplarında yer almış, minyatür ve resimlerde görülmüşlerdir.
Klasik ve modern edebiyatlarda kimi zaman kesişen noktaların varlığı görülmektedir. Söz konusu kesişimler, temalar veya anlatı yöntemleri üzerine olabilmektedir. Hayvanların edebiyattaki yeri ise bu kesişimlere örnek gösterilebilir.
“Bir semtin sokak hayvanları sizden kaçmıyorsa orada yaşayın; çünkü komşularınız güzel insanlardır.” der Goethe.
Enis Batur, adını Lewis Carrol’ın Alis’inden alan “Kediler Krallara Bakabilir” adlı kedicil denemesini “Kralların yaşadığı ülkelerde insanların kedilerden öğrenebilecekleri bir şey vardır,” (Batur 10) diyerek bitirir.
Kediler, kitaplar ve çocuklar dünyanın en keyifli üçlüsü olabilir diye büyük bir iddia peşindeyim son zamanlarda. Hele de New York’ta kitapçı kitapçı gezip; kedi hikâyelerinin ardı sıra gitmek ha-ri-kaaymış.
Hayvanlar, çocuk edebiyatında kullanılan anlatı figürlerinin başında gelmektedir.
Çağdaş çocuk yazınımıza öykü ve romanlarıyla yaşamının ancak son on yıllık evresinde katılmış olan Zeynep Cemali, bu kısa süreye rağmen ardında bıraktıklarıyla üretken ve coşkulu bir yazar olmayı başarmıştır.
Zihin felsefesinin önemli isimlerinden Thomas Nagel “Yarasa Olmak Nasıl bir şey” adlı çalışmasında bu sorunun ardına düşer ve yarasa olmayı asla bilemeyeceğimizi söyler. Peki kedi olmak nasıl bir şey bilebilir miyiz?
Farklı coğrafyalarda yazılmış iki metni karşılaştırmalı okumak, metinleri birbirlerine açmak her zaman mümkün olmayan bir tecrübe. Söz konusu kedi olduğunda ise kedilerin benzer özellikleri açısından anlatılar arası bu tür bir köprü kurmak mümkün.